Het Merk biedt hoop en geluk. De Onderneming predikt doem en verderf.

Merken en bedrijven zijn te veel van elkaar vervreemd. Ze moeten echt dringend terug connecteren en hetzelfde verhaal vertellen.

Een warm pleidooi om klanten en medewerkers op eenzelfde positieve manier te koesteren en warm te houden.

Het zwaard van Damocles en engagement

In deze corona-tijden, die nog lang niet voorbij zijn, worden we allemaal erg op de proef gesteld.

Werknemers gaan vaak tot het uiterste om zich aan te passen. Ze tonen zich flexibel als multi taskers, die het werknemerschap, het ouder-, leerkracht-, speelmaatje-zijn, zo kwaad en goed als mogelijk trachten te combineren.

De crisis voelt daarenboven als het zwaard van Damocles. Want het is helemaal niet zeker dat hun aan de dag gelegde flexibiliteit, hun aanpassingsvermogen zal gevaloriseerd worden. Bedrijven kunnen of durven vaak geen lange termijn engagement aangaan. In de berichtgeving hoor je voornamelijk/enkel: ‘Er zullen ontslagen vallen.' ‘Corona dwingt om het medewerkersaantal in te krimpen.’ ‘Bedrijf gaat in faling.’ ‘Ondernemingen vragen staatssteun, anders volgen er de noodzakelijke afvloeiingen.’

De zwaarte en de impact van dat zwaard mogen we niet onderschatten! Er is een permanente onzekerheid die knaagt, zal groeien en op termijn het engagement zal ondergraven.

Het meest recente HIP-Consult onderzoek toont vandaag wel (nog) aan dat mensen echt blij zijn met hun werk, ze het (meer dan vroeger) appreciëren werk te hebben. Dit gevoel moeten we blijven voeden en dat gebeurt te weinig.

Teleurstelling steekt de kop op

Langs bedrijvenzijde gebeurt er momenteel, in deze crisistijden, weinig echt relevants. Ze laten intern het zwaard eigenlijk een beetje hangen. En "Meer Verkopen" is momenteel ondanks alles (!!) voor de meesten nog steeds het zeer éénzijdige en alles overheersend te bewandelen pad.

Ik geef het toe. Ik ben een beetje ontgoocheld in die grote en visionaire bedrijven. Hun ambities van duurzaamheid, het Maatschappelijk Verantwoord Ondernemerschap die rond hun merken zijn opgebouwd vind je vaak niet echt terug in het HR beleid. En soms wordt ook hun strijd tegen Corona enkel via ontslagen beslecht.

Interne en externe klanten, twee aparte werelden

Langs marketingzijde, naar externe klanten toe, beweegt er iets, worden initiatieven ontplooid, inspanningen geleverd, wordt nagedacht over wat gedaan kan worden om geen klanten te verliezen, om er voor te zorgen dat ze ons graag blijven zien.

Maar wat op vlak van HR, naar de interne klanten toe? Dergelijke insteek voel ik veel minder. Ik hoor en lees er zo weinig van. Er zijn zeker nochtans positieve initiatieven bijv. de Starbucks catastrophe pay of bedrijven die loonverlies bijpassen bij tijdelijke werkloosheid… Maar ik mis grootse echt relevante, innovatieve HR statements. Niet alleen om de arbeidsmarkt een hart onder de riem te steken. Dergelijke initiatieven zijn ook zinvol vanuit recruitment en EVP perspectief. En ze kunnen zoekende bedrijven hopelijk inspireren.

Zolang in finaliteit alleen (meer) winst heiligmakend is, zal de medewerker ondergeschikt blijven aan de klant?

Misschien ben ik hier wat te zwartgallig en zie ik het verkeerd. Misschien is dat maar een persoonlijke ontgoocheling waaruit ik moet los gerukt worden. Deel met mij jouw positieve ervaringen waarin bedrijven zich constructief en relevant richten tot hun medewerkers, die hun beloften naar de klant ook rechtlijnig naar hun medewerkers toe vertalen. Laat die verhalen komen zodat we media en de interne klanten kunnen voeden met hoopvol HR nieuws.