Kijken naar en leren van jongeren kan ons alleen sterker maken.
Elke nieuwe generatie is een rolmodel voor alle vorige
We moeten het generatie-denken op een andere manier benaderen. Niet om labels te plakken of om verschillen te zoeken wel om er uit te leren.
Elke ‘nieuwe’ generatie zou door de andere generaties als rolmodel moeten beschouwd worden.
De meest recente generatie heeft zich immers op een heel natuurlijke, quasi organische manier aangepast aan de socio-economische realiteit van vandaag…
Onderzoek
Het was een enorm boeiende ervaring om naar Dr. Jana Deprez (KUL) te luisteren. Zelf een millenial zijnde, op zoek naar de betekenis van Generaties en of het relevant is om in termen van Generaties te denken.
Vanuit HR perspectief een zeer pertinent thema. Moeten we gaan voor een generatie-specifiek personeelsbeleid? Is het aangewezen de Boomers, Gen X, Y en naderende Z op verschillende wijze te benaderen? In de literatuur is zeer veel te lezen over de generatieverschillen, over hoe anders elke generatie is. Maar is dat wel zo?
Oude wijn, nieuwe vaten?
Laat mij beginnen met een citaat over de “Jeugd van vandaag” (waarmee ook Jana haar betoog begon). 'De jeugd van tegenwoordig houdt van luxe, heeft slechte manieren, heeft minachting voor alle gezag en heeft geen eerbied voor ouderdom. Jongeren praten als ze zouden moeten werken. Ze spreken hun ouders voortdurend tegen, kletsen in gezelschap, ze smakken bij het eten, slaan hun benen over elkaar en tiranniseren hun ouders.‘
Je raadt het waarschijnlijk al. Dit citaat is zo oud als een straat van de Oude Grieken. Socrates is de bron.
De woorden van Socrates zijn wat gedateerd maar toch nog herkenbaar. Dit toont aan dat het beeld over jongeren eigenlijk doorheen de tijd niet zo veel is veranderd. En misschien is het dan ook wel zo dat die jongeren doorheen de tijd op zich ook niet zo veel veranderd zijn ...
Wil dat dan zeggen dat het spreken in termen van 'Generaties' eigenlijk onzin is? Wil dat dan zeggen dat al het gedoe rond Gen X, Y, Z … eigenlijk steeds oude wijn in nieuwe vaten is?
Dr Deprez heeft er samen met collega’s in ‘Generatieverschillen’ op het werk onderzoek naar gedaan. Ze hebben een uitgebreide literatuurstudie op poten gezet van studies (tot ± 50 jaar terug) die over ‘generaties op het werk’ zijn verschenen.
Boeiend! Niet alleen vanwege het zeer omvangrijke aantal bronnen. Vooral boeiend omdat ze dezelfde leeftijdsgroepen doorheen de tijd bekijken en zo tot conclusies komen én niet ‘(zoals veel vaker gebeurt) op eenzelfde tijdstip verschillende leeftijdsgroepen bekijken en uit de verschillen conclusies trekken.
Geen fundamentele generatieverschillen
Dat is één van grote onderzoeksconclusies.
Op basis van de studie blijkt dat er meer overeenkomsten dan verschillen zijn tussen generatiegroepen. Wel dat er verschillen bestaan tussen leeftijdsgroepen.
In ons groot werknemersgelukonderzoek hebben we ook gezocht naar Generatie-verschillen en ... geen gevonden.
Een andere conclusie uit het onderzoek van Dr Deprez is dat het vooral de levensfase is die de noden van een werknemer bepaalt en niet haar/zijn generatie of leeftijd.
Oef. Goed nieuws dus. HR heeft geen generatiespecifieke programma’s nodig.
Leren van jongeren is de boodschap
En toch blijft het Generatie-denken, zeker binnen HR, boeiend en relevant. En volgens mij om de volgende redenen:
Elke generatie is het resultaat van zijn tijd. Elke generatie schrijft zich in de evolutie van de mensheid. Darwin achterna. Generaties zijn vooral het bewijs dat de mensheid flexibel is en in staat is zich aan te passen aan zijn omgeving.
Elke ‘nieuwe’ generatie zou door de andere generaties als rolmodel moeten beschouwd worden. De meest recente generatie heeft zich immers op een heel natuurlijke, quasi organische manier aangepast aan de realiteit van vandaag.
Het ‘natuurlijk’ gedrag van elke nieuwe generatie kan en moet ons (=de oudere generaties) inspireren om uit ons eigen generatiekeurslijf te klauteren.
Als dat lukt dan groeien we samen op de werkplek en worden we duurzamer, zijn we weerbaar en blijft iedereen relevant.
Het is evidenter dan we denken. Leren van jongeren kan ons alleen sterker maken.
Denk jij hetzelfde of net helemaal niet? Laat je zeker horen!
Ter afsluiting...
Ik heb zelf ook, paar jaren geleden een dergelijk aha-moment gehad. Ik was toen met een marktonderzoek bezig rond aankoopgedrag, financieel management … We onderzochten jongeren, jonge en mature gezinnen, empty nesters … en wat bleek?
De ouderen vonden dat ze het moeilijk hadden, dat het allemaal slecht(er) ging, dat het crisis was…. Hun probleem: Een oud referentiekader.
De jongeren stonden positiever in hun schoenen, in diezelfde wereld. Maar zij hadden het hier-en-nu als referentie-kader want ze kenden niets anders. Daar hadden zij zich volledig, en zonder bij stil te staan, aan aangepast.
Over ons
HIP-Consult, het HR analyse- en inspiratiebureau.
Het is onze ambitie om bruggen te bouwen tussen HR en Marketing.
We helpen bedrijven in het optimaliseren of verbeteren van hun relatie met de interne en externe HR markt.
We geloven heel sterk in de kracht van werknemersgeluk als motor van een duurzame economie.
